Disyembre
na naman. Ito ang buwang pinaka-aabangan ng lahat
maliban sa ilang nais na iurong muna ang Pasko at
Bagong Taon. Bakit? Ang problema kasi, wala silang pera.
Halos lahat naman pera talaga ang kailangan. Salamat na
rin at matatapos na ang taon dahil ibig sabihin,
nakakaraos din. Sana naman sa 2005 maging masagana ang
buhay natin.
Kapag bagong taon, ang lagi
nating naiisip ay kung ano naman kaya ang puwedeng
mairaket, este, i-negosyo? Naalala ko nang una kong
makausap si Bossing (Boss Mario Heriales) nang
matagal-tagal nitong nakaraang mga linggo. Naikuwento
niya na sa kanyang mga trip abroad at pag-aaral sa
mayayamang bansa na kabilang sa G-7, umunlad ang mga ito
dahil sinimulan nila sa mga mamamayan ang paghubog na
maging entrepreneurs. ’Sakto! Ang pinupunto ni Bossing
sa naisip kong topic na may kinalaman sa reintegration
program para sa OFW.
Kinikilala ng National
Economic Development Authority ang malaking ambag ng mga
OFW para maging maunlad ang Pilipinas. Ang Philippine
Stock Exchange (PSE) ay naghahanda na rin para mahikayat
ang mga OFW na mag-invest sa stock market. Ang ibig
sabihin nito, puwede ka nang maging may-ari rin ng
malalaking kumpanya gaya ng Jollibee, Filinvest, PLDT,
Ayala Corp., etc. sa pamamagitan ng PSE.
Ang stocks na tinatawag ay
ang bahagi ng pagmamay-ari sa korporasyon. Kapag tinawag
na stockholder o shareholder, ikaw ay part-owner ng
kumpanya. Ang securities ay ang pruweba ng pagmamay-ari
sa kumpanya tulad halimbawa ng treasury bills at
komersiyal na papeles. Kung gusto mong bumili ng shares
sa stocks, kailangan may broker na gagawa nito para sa
iyo. Ang stock broker ay isang tao o di kaya ay
korporasyon na lisensyado ng Securities and Exchange
Commission at PSE na magbenta ng securities.
Ang sumusunod ay isang
halimbawa kung gusto mong maging stockholder ng kumpanya.
Bibili ka ng stocks na ang
halaga sa merkado ay P10.00 at ang par value ay P1.00.
Ayon sa board lot table, ang pinakamababang bilang ng
shares na puwedeng bilhin sa regular na transaksyon ay
1,000 shares. Kailangan mo ng P10,000. Pero, may iba
pang dapat bayaran gaya ng broker’s commission na (1.5 %
+ 10% VAT) P165;
transfer fee + 10% VAT o
P110; at PCD at SCCP fees na P1.01. Ang kabuuang halaga
na dapat ilabas ay P10,276.01.
***
Sa lahat ng investment, may
risk na dapat kaharapin kaya kailangang tutukan
ang stock price at kaganapan sa kumpanya. Sabi ng mga
Tsino na talaga namang subok na sa pagnenegosyo, pagkain
pa rin ang pinakamainam na pagkakitaan. Ayon sa OWWA,
ang prangkisa ang nangunguna sa mabilis na pagbalik ng
kapital sa mga livelihood program nito, kumpara sa
pagbababuyan, manukan, tindahan. Pero nasa sa iyo naman
iyon, ‘ika nga. Noong nasa ilalim pa ng pamamahala ni
Undersecretary Susan Ople ang programang pangkabuhayan
ng OWWA, nilagdaan ang kasunduan sa pagitan ng ahensiya
at Francon, isang franchising company. Ang Francon ay
may opisina sa 21 F Unit 2110 Antel Global Corp. Ctr.
Dona Julia Vargas Ave. cor. Meralco Ave. Ortigas Center
Pasig City.
Kung gusto mo ng negosyo na
squidballs, kikiam, fishballs, sago/gulaman atbp.,
pwedeng mag-franchise sa Oscar squid balls. Ang Odie
Healthy Fruit shakes ay may flavors na melon, mango,
apple, pineapple, avocado, calamansi, papaya at orange.
Ang Nachos food station naman ay nagtitinda ng nacho
chips na ang toppings ay keso, Jalapeno at beef.
Kung snow cone naman ang
type mong business, kailangan mo lang ng P50,000 bilang
franchise fee. Ang Oscars, Odie at Nachos naman ay
P100,000 ang pagpapa-prangkisa. Kasama sa franchise fee
ang pangalan, pagsalin ng teknolohiya, sistema sa
pagnegosyo, marketing assistance, pre-opening, grand
opening at post opening assistance, operations manual,
recruitment at training. Kinakailangang may puwesto na
4-6 sq.m. Dalawang taon ang bisa ng prangkisa na puwede
namang i-renew. May royalty fee na 2% mula sa
gross sales kada buwan. Ang payback period nito ay 4-5
buwan.
Kuwentado na rin ang
projected income nito. Halimbawa ang araw-araw na kita
ay P5,000 o P150,000 sa isang buwan. Gagastos ka
ng P15,000 para sa dalawang tauhan; renta na P10,000;
supplies na P75,000; utilities, P10,000; royalty na
P3,000. Ang net cost ay P113,000 at ang netong kita ay
P37,000. Malaki rin di ba?
Ngayong meron na tayong
puwedeng pagkakitaan, balik uli tayo sa dating
problema... ang perang pang-kapital.
Kung may ipon ba naman na
dolyar, no problem na tayo! Pero para sa wala pa,
eto po ang solusyon. Ayon kay Rey Tayag, opisyal
sa OWWA- Planning and Program Development Division,
mayroong National Livelihood Support Fund ang OWWA.
Maaaring makapag-loan ng hanggang P200,000 ang
indibidwal at P1 milyon naman para sa grupo na binubuo
ng hanggang lima katao. Siyempre, may screening na
ginagawa para rito.
Ang mga OFW na tinuring na
bayani na, ay lalong bayani pa dahil makabagong bayani
ang tawag sa mga entrepreneurs. Sila ang mga taong hindi
kuntento sa status quo at naghahanap ng iba pang paraan
para kumita. Sabi ng isang kilalang entrepreneur na si
Dado Banatao, "Dapat ikaw ang gagawa ng sariling sUwerte.
Nagiging masUwerte ka kung ta-trabahuhin mo ito."
Hindi na pamilya lang ang
responsibilidad ng mga OFW ngayon. Ang ekonomiya ng
Pilipinas ay nakasalalay din sa inyo. Kung lahat ng OFW
ay maging entrepreneurs, malay ninyo hindi na kailangang
mawalay pa sa pamilya para lang magtrabaho, dahil sapat
na ang kabuhayan nating lahat rito. Dahil sa
entrepreneurs may trabaho nang mapapasukan rito.
Kung may mga katanungan,
suhestiyon at anumang komento, maaari po kayong
mag-email sa
genivifactao@yahoo.com at ikalulugod kong
malaman ang nasa isip ninyo.